Deze column werd gisteravond 13 februari 2012 uitgesproken in de Melkweg in Amsterdam, ter gelegenheid van de BKB #VS2012 President’s Night Kick Off. En ook een beetje ter gelegenheid van Valentine’s Day.
We zijn hier in de Melkweg samengekomen met een stuk of 150 man in een uitverkochte zaal, en de vraag dringt zich op: waarom zijn wij hier eigenlijk? Wat is er nou precies zo boeiend aan een presidentsrace aan de andere kan van de oceaan, waar pas over negen maanden de verkiezingen worden gehouden waar het uiteindelijk om draait? Negen maanden. En de Republikeinse Partij is momenteel bezig met een zware bevalling. De race heeft al verschillende front-runners gehad, en is al met al een fascinerend schouwspel. Toepasselijk ook dat we vanavond zitten in een heuse ‘Theaterzaal’.
Maar is dat het wat ons aantrekt? Het schouwspel? Natuurlijk, Amerika is nog steeds het belangrijkste en meest invloedrijke land ter wereld, qua politiek, economie, popcultuur, alles. Als de crisis daar uitbreekt, dan gaan wij mee. Als de oorlog verklaard wordt, dan gaan wij mee. En als Amerika rouwt om Whitney Houston, dan rouwen wij mee. Maar de liefde voor Amerika is niet zo rationeel te verklaren. Zo gaat dat met liefde. Bij de WarRoom, de Amerikaanse spinoff van het opinieblog DeJaap, houden we elke dag nieuws en achtergronden bij, gratis en voor niets. Het is puur liefdewerk in bits en bytes.
Ik kan ook best toegeven dat ik eigenlijk wel redelijk verkikkerd ben geworden op Mitt Romney, Ron Paul, Newt Gingrich, de vrouw van Newt Gingrich en –last but not least– Rick Santorum. Als die laatste zijn typerende mouwloze spencer vest aan heeft, dan word ik gek. En ik weet dingen als bijvoorbeeld welke haarlak de echtgenote van Gingrich gebruikt, hoe relevant is dat? Dit weet ik overigens met dank aan uitstekend speurwerk van de gerenommeerde New York Times. Twee pagina’s leesplezier over het perfect gefixeerde haar van Callista Gingrich. Ik denk eigenlijk de hele dag aan de kandidaten en het hele circus er om heen. Ik sta vroeg op voor het News Of The Day, zet de wekker op onchristelijke tijdstippen voor een debat of verkiezingsuitslag. Allemaal uit liefde.
Maar het eerste boek dat ik ooit kocht over Amerika had de veelzeggende titel ‘Why Do People Hate America?’. Het was 2003, George W. Bush gooide bommen op Irak en ik was boos. Ik ergerde me dood aan Amerika als de politieman van de wereld, en het voortdurende gedweep met het zogenaamde American exceptionalism dat ik tegenkwam op Amerikaanse internetfora. Maar in 2010 mocht ik een paar maanden in het politieke hart van de grootmacht wonen. Ik mocht werken (ook gratis en voor niks) voor een politicus van wie ik nog niet kon vermoeden dat hij ook in Nederland wereldberoemd zou worden: Congressman Anthony Weiner uit New York, maar vooral bekend als onzorgvuldig twitteraar. Het was een veeleisende man die in voortdurende staat van oorlog verkeerde met zijn staf. In mijn eerste week sneuvelde de telefoon van de communications director, omdat hij die uit pure wanhoop en frustratie aan gruzelementen gesmeten had. Ik had Weiner toen nog niet zelf ontmoet, maar ik had al meteen een hekel aan hem. Dat je je staf, vooral als linkse, sociale politicus, zo emotioneel kon mishandelen. Maar als ik hem dan zag op TV of op de House Floor, met dezelfde passie en hetzelfde vuur pleitend voor een socialer zorgstelsel, dan smolt ik. Ik had uiteindelijk de tijd van mijn leven in Weiner World.
Bij Pauw en Witteman zag ik laatst iets herkenbaars: een BKB-meisje al heftig blozend bij de herinnering aan haar ontmoeting met Mitt Romney in New Hampshire, een politicus van een partij met wie ze het hoogstwaarschijnlijk niet eens is. Volgens mij kunnen alleen Amerikaanse politici zo bedwelmend werken. Het zijn popsterren, en wij raken allemaal in katzwijm. Ik denk dat dat het is, American exceptionalism.
Bertine Moenaff heeft in 2010 voor Anthony Weiner gewerkt en het circus rond Health Care Reform van dichtbij meegemaakt. Van de massa’s Tea Partiers die Capitol Hill bestormden, tot het moment dat de Democraten euforisch “YES WE CAN” scandeerden op de House Floor. Voor de WarRoom houdt ze vanuit Nederland de #VS2012 verkiezingen bij.
