Enkele weken geleden sprak president Obama, in een ultieme poging om een deel van zijn achterban te enthousiasmeren, zijn voorkeur uit voor het homohuwelijk. Hij hoopte daarmee Republikeinen uit de tent te lokken om zich tegen dat instituut uit te spreken, om vervolgens homo’s in heel Amerika te inspireren tot activisme in het belang van zijn campagne. Mitt Romney liet zich toen echter niet gek maken en weigerde zich af te laten leiden van een economische boodschap. Afgelopen weekend deed de president daarom nog een poging, dit maal door een tijdelijk pardon af te kondigen voor kinderen van illegale immigranten. Deze keer lijkt de actie van Obama meer effect te sorteren.
Electoraat
Hoezeer de homo-gemeenschap ook een belangrijke achterban vormt voor de Democraten, op basis van hun steun wint niemand verkiezingen. Er zijn weinig activistische homo’s die de Republikeinen steunen dus veel stemmen kan een Democraat in die gemeenschap niet meer naar zich toe trekken. Bovendien is de groep die zich dermate opwindt over het homohuwelijk dat hun stem er door wordt bepaald te klein om echt een electorale invloed te hebben. Daarom realiseerde Romney zich tijdig dat een aanval openen op Obama’s uitspraken weinig zou opleveren.
Bij de actie van dit weekend ligt dat echter anders. Een tijdelijk pardon voor kinderen die door hun ouders naar Amerika gebracht zijn, die hier al jaren wonen en die onderwijs hebben genoten of in het leger hebben gediend, levert een groter probleem op voor de Republikeinse presidentskandidaat. Om te beginnen spelen migranten, of eigenlijk Latino’s in het bijzonder, een grote rol in swing states als Florida, Nevada en Arizona. Steun in dat deel van de samenleving kan van doorslaggevende invloed zijn op de verkiezingen.
Verdeeld
Daar komt bij dat Latino’s veel meer verdeeld zijn over de beide partijen. In Florida hebben Republikeinen als Jeb Bush, voormalig gouverneur en broer van president George W. Bush, en senator Marco Rubio hun politieke succesen in grote mate te danken aan de steun van Latino’s. Tijdens de Republikeinse voorverkiezingen werd echter duidelijk dat Mitt Romney ontzettend veel moeite heeft om zich in de zorgen en belangen van dat deel van de bevolking in te leven. Hij toonde zich doorgaans rechtser op het terrein van immigratie dan aartsconservatieve tegenstanders als Rick Santorum en Rick Perry. Zijn Mexicaanse roots ten spijt liet Romney herhaaldeijk zien dat hij weinig behoefte voelde om de Latino kiezers naar de mond te praten.
Ook dit weekend wist Romney zich geen raad met de wensen van Latino’s. Waar hij Obama aanviel op de politieke aard van deze actie, het zette het terecht weg als een verkiezingsstunt, weigerde hij een inhoudelijk standpunt over het voorstel van de president te verwoorden. Het idee dat Romney dit pardon direct ongedaan zal maken als hij gekozen wordt, blijft in de lucht hangen totdat de Republikein dat idee nadrukkelijk weerlegt en dat heeft hij vooralsnog niet gedaan. Het contrast tussen Romney en hemzelf dat president Obama met dit strategisch gekozen pardon heeft afgedwongen, kan precies de formule zijn om Latino’s in grote groepen voor hem naar de stembus te krijgen in november. Als de president daarin slaagt en de opkomst onder Latino’s is hoog in een aantal cruciale staten, kan de actie van dit weekend van doorslaggevende invloed blijken te zijn op de verkiezingen.
Adriaan Andringa is hoofdredacteur van de WarRoom.
