Barack Obama, de man van de hope and change, de man die een natie tijdens zijn inauguratie verzekerde dat veiligheid niet ten koste hoeft te gaan van idealen, de man die een Nobelprijs voor de Vrede in de kast heeft staan, die man is achter de schermen één van de meest agressieve terroristenjagers. Achter de schermen, want de zogenaamde drone-aanvallen vinden in het geheim plaats. Maar president Obama staat er op dat elk doelwit persoonlijk door hem wordt goedgekeurd. De vredesduif is achter de gesloten deuren van het Witte Huis een keiharde havik.
Vijf keer Bush
Het is al tijden bekend dat president Obama in de War on Terror veelvuldig gebruikt maakt van drone-aanvallen: onbemande vliegtuigjes die in landen als Pakistan, Afghanistan, Jemen en Somalië hun bommen droppen terwijl de bestuurder veilig op afstand op een legerbasis in Amerika zit. Het is een praktijk die onder voorganger George W. Bush ook al plaats vond, maar waar Obama nu al vijf keer zo vaak gebruik van heeft gemaakt. Tot nu toe zijn er onder Obama ruim 270 drone aanvallen uitgevoerd met enkele duizenden dodelijke slachtoffers. Het meest recente slachtoffer is Al Qaeda’s nummer twee (de zoveelste nummer twee) Abu Yahya al-Libi, de man die het stokje overnam nadat Osama Bin Laden was uitgeschakeld.
Terror Tuesday
Obama’s drones stonden sinds vorige week opnieuw in de belangstelling vanwege een uitgebreid artikel in de New York Times dat een uniek inkijkje geeft in het proces van Obama’s licence to kill. Volgens het artikel zou president Obama hoogstpersoonlijk alle drone doelwitten willen beoordelen, omdat hij zich – geïnspireerd door Augustinus en Thomas van Aquino – moreel verplicht voelt die verantwoordelijkheid over leven en dood zelf te dragen. Op de dinsdagen dat het counterterrorisme team bijeenkomt in de Situation Room van het Witte Huis, buigt Obama zich over kaartjes (‘baseball cards’) met biografieën van verschillende terrorismeverdachten, en beslist hij met behulp van zijn adviseurs wie een bom kan verwachten.
Licence to kill?
Het klinkt nobel dat Obama zijn best wil doen om met zorg te opereren en elk doelwit persoonlijk wilt goedkeuren. Maar heeft hij eigenlijk wel een license to kill? Obama’s predator drones schakelen Al Qaeda verdachten uit op buitenlands grondgebied die (nog) geen directe dreiging voor Amerika zijn en die niet bezig zijn met directe vijandelijke activiteiten tegen Amerikanen. Dat is een schending van het Internationaal Recht volgens dit Foreign Policy artikel. Obama gedraagt zich als aanklager, rechter en beul tegelijkertijd.
Ook al beweert de Obama regering van niet, er vallen wel degelijk ook vele onschuldige slachtoffers. Onder Obama’s beleid vallen alle volwassen mannen in een getroffen gebied in de categorie vijandelijke strijders, want men kan geen reden bedenken waarom een goedwillend iemand zich überhaupt ophoudt in de nabijheid van terroristen. Een handige manier om het aantal ‘burgerslachtoffers’ laag te houden. Maar soms kan ook de chauffeur van een Al Qaeda verdachte de sjaak zijn, of familieleden die toevallig bij hem zijn.
Obama’s Guantánamo
Het lijkt er op dat wat Guantánamo was voor George W. Bush, de drones zijn voor Obama. Eén van Obama’s verkiezingsbeloftes was om Guantánamo te sluiten, maar dat valt nog niet mee. En nu, in plaats van terreurverdachten voor onbepaalde tijd gevangen te houden, schakelt hij ze liever meteen uit. Efficiënt, kostenbesparend en geen Amerikaan hoeft er zijn leven voor te wagen. In die zin zou hij nog erger zijn dan Bush die de halve wereld over zich heen kreeg vanwege de wetteloosheid rondom Guantánamo Bay. Maar behalve de landen waar de drones huishouden, is er verder geen haan die ernaar kraait.
Wellicht kan Obama met zijn onkreukbare imago van zachtmoedige vredesduif een potje breken, de vraag is of zijn beleid uiteindelijk wel zo effectief is. Guantánamo was niet alleen een schandvlek voor Bush, het was ook bij uitstek een geschikt middel om nieuwe terroristen mee te motiveren. Datzelfde gebeurt nu ook met de drones. In 2010 verklaarde Faisal Shahzad, de man die een autobomaanslag wilde plegen op New Yorks Times Square, tegenover de rechter dat burgerslachtoffers gerechtvaardigd waren, omdat Amerikaanse drones hetzelfde deden: “When the drones hit, they don’t see children.”
Obama kan dan wel succesvol zijn in het onthoofden van Al Qaeda kopstukken, het middel dat hij gebruikt is wellicht net zo succesvol voor de werving van nieuwe nummer twee’s.
http://www.youtube.com/watch?v=hQrM4cWzVqw
Bertine Moenaff is redacteur van de WarRoom en werkte in 2010 voor de Democraat Anthony Weiner, voor wie ze soms opinie artikelen voorbereidde met als titel “So what if Israel did take down Hamas commander Mahmoud al-Mabhouh?”
